บทที่ 166

มือของจี้อี่หนิงที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวค่อยๆ กำแน่นขึ้น จากนั้นก้มหน้าลงทำเป็นไม่เห็นเสิ่นซื่อ

ขณะที่เดินผ่านเขา หัวใจของจี้อี่หนิงก็อดไม่ได้ที่จะเต้นแรงขึ้น กลัวว่าเขาจะทำอะไรที่ดึงดูดความสนใจ

เพราะสายตาที่เขาจ้องมองเธอก่อนหน้านี้มันน่ากลัวมาก

จนกระทั่งเดินออกจากร้านอาหาร จี้อี่หนิงถึงรู้สึกว่าส...